در هفته گذشته رییس جمهور محترم کشورمان پذیرای مهمانانی از حوزه ت با گرایش های متفاوت بودند.
بنا به گفته دو تن از فعالان این حوزه طیف وسیعی از مباحث روز از سوی افراد مختلف در این جلسه مطرح گردید و به فراخور، جناب رییس جمهور توضیحاتی را ارایه نمودند. ایشان همچنین در بخشی از صحبت هایشان به حد محدود توان و اختیارات دولت در عرصه اقتصاد به فعالیت‌های پنهان علیه دولت و کارشکنی برخی احزاب اشاره کردند و در نهایت این نکته مهم و حیاتی را تصریح نمودند که هر تصمیمی که امروز می‌گیریم، هر تبعاتی که داشته باشد، باید در مقابل مردم پاسخگو باشیم.
طبیعی است که ما در یک دوره بسیار مهم تاریخی کشورمان، منطقه خاورمیانه و جهان بسر می‌بریم و روشن است که با امکان ثبت و ضبط جزیی‌ترین وقایع در این روزها، آیندگان و تاریخ در مورد ما نظرات شفاف و دقیقی خواهند داشت.
بیش از یکسال است که ایالات متحده از برجام به صورت یک طرفه خارج گردیده است. بنا به مدل طراحی شده آنان، تهران باید بدون داشتن گزینه امکان رفتن به سمت فعالیت های هسته‌ای»، وادار به مذاکره مجدد با هدف ایجاد تغییرات مد نظر ایالات متحده تحت توافقنامه ای جدید شود. تغییراتی که حوزه هسته‌ای شامل مقررات غروب طولانی‌تری باشد. به عنوان مثال محدودیت غنی‌سازی اورانیوم بجای 10 الی 15 سال بهتر است یا باید به 25 تا 50 سال گسترده یا دائمی شود. از طرفی برنامه موشکی ایران را نیز مورد بحث قرار گیرد.
براساس نظر آنان، در برنامه فعلی همواره احتمال توسعه پنهان تسلیحات هسته‌ای توسط ایران وجود خواهد داشت و ایران می‌تواند با ادامه مخفیانه برنامه غنی‌سازی خود، با ساخت بمب هسته‌ای یک سال فاصله داشته باشد. از این رو نیاز به پایش همه جانبه رفتار ایران احساس میشود.
در طول این تلاش ها برای بازنگری مجدد توافق هسته ای ایران این خطر وجود دارد که ایران بتواند محدودیتهای مذاکره شده توافق قبل را بر برنامه هسته ای خود نقض کند و برای ساخت سلاح‌های هسته‌ای اقدام کند. برای جلوگیری از تلاش ایران، ایالات متحده باید گزینه نظامی معتبر و قوی را حفظ کند. واشنگتن باید روشن کند که در صورت وم هرگونه اقداماتی را انجام خواهد داد، از جمله استفاده از نیروی نظامی.
برای افزایش اعتبار این تهدید، دولت ترامپ می‌تواند از کنگره بخواهد مجوز استفاده از نیروی نظامی علیه ایران را تصویب کند. این مرحله احتمالاً ایران را از رفتن به سمت بمب منع خواهد کرد، اما اگر تهران این هشدار را نادیده بگیرد، شخص رییس جمهور ترامپ باید آماده باشد تا نیروی نظامی را بکار بگیرد. ایالات متحده دارای یک گزینه نظامی قابل قبولی است و بمباران تاسیسات هسته‌ای ایران بر زندگی با یک ایران مسلح هسته‌ای ترجیح داده میشود. با وجود گزینه نظامی قابل توجه روی میز، احتمال دارد که تهران از رفتن به سمت بمب کوتاه بیاید، که این یعنی خرید زمان برای اثرگذاری فشارها.
بنابراین هدف نهایی آمریکا، خرید زمان جهت اثرگذاری تحریم‌ها می باشد و نه جنگ حتی به صورت محدود و کوتاه‌مدت. از اینرو صحبت از تهدید به جنگ تمام عیار اقتصادی و فرسایشی سخن درستی است و دیپلماسی و نظامی‌گری ایالات متحده و دوستانش، به عنوان چفت و بست این سیستم برای نگهداری ایران در این فضا می باشد.
توجه به این نکته ضروری است که هر دو طرف درگیر، محدودیتهای زمانی خود را دارند و اینگونه نیست طرف آمریکایی زمان بی‌نهایتی را در اختیار داشته باشد. در واقع برنده این جنگ ناعادلانه، کسی است که زمان بیشتری را تاب بیاورد. رییس جمهور فعلی ایالات متحده نخست، انتخابات دور بعدی ریاست جمهوری را دارد و از چند ماه بعد کارزار انتخاباتی او آغاز می گردد، از طرف دیگر در صورت برنده بیرون آمدن از انتخابات حداکثر یک دوره چهار ساله برای پیاده سازی اهداف خود فرصت دارد. به این موضوع باید اضافه نمود مشکلات جدی اقتصادی و تجاری روزافزون ایالات متحده را با اروپا، چین، ژاپن و کانادا و به عبارت دیگر دونالد ترامپ واقعاً درگیر مسایل متعددی در حوزه تجارت آزاد با دنیا میباشد و این ادعا که او یک تنه خود را با همه دنیا درگیر نموده است حرف گزافی نمی‌باشد. طبیعی است که نمی‌توان انتظار داشت که برنده ت‌های تجاری آمریکا در همه جبهه های گشوده شده، ایالات متحده باشد.
از اینرو می توان نتیجه گرفت که در موضوع تحریم های اقتصادی، برنده کشوری است که زمان بیشتری را تاب بیاورد. شاید استراتژی منطقی دولت و بطور کلی نظام، می‌بایستی ایستادگی در برابر این تحریم ها باشد. اگر این استراتژی را قبول داشته باشیم، شرط ایستادگی، توجه ویژه به مردم ایران می باشد. رسیدگی به معیشت، فراهم آوردن امنیت روانی در جامعه و پرهیز از هرگونه تنش‌های مربوط به عادات و روال های اجتماعی، تامین و سهولت دسترسی به کالاهای اساسی از جمله حداقل‌هایی است که باید به آن توجه نمود.
این مهم میسر نمی‌شود مگر با تشکیل ستاد متمرکز مقابله با تحریم‌های اقتصادی. شاید گزاف نباشد که تشکیل این ستاد حداقل از یک سال پیش در اولویت می‌بود و از این حیث زمان‌های مهمی را از دست داده‌ایم. لیکن در ادامه عدم تشکیل این ستاد با حضور پررنگ اقتصاددانان کشور، ضررهای جبران ناپذیری را بر کشور وارد خواهد نمود.
باید در نظر داشت که مواجه و مقابله با تحریم ها بدون بکارگیری و بهره‌گیری از کلیه نیروهای موثر در کشور امکان پذیر نمی‌باشد. نه دولت فعلی و نه دولتی با هرنوع گرایش ی، قادر به راهبری این موضوع بدون همکاری با سایر ارکان کشور نمی‌باشد. لذا توجه جدی باید نمود که همه نیروهای موثر در جامعه باید در خدمت این مجموعه برای حل مسایل روز کشور باشند و از منازعات سطح پایین یادآور رفتارهای درباریان دوران قاجاری باید پرهیز نمود. هرگز نباید فراموش نمود که در این مسیر دولت فعلی نیز قادر به حل مسئله بدون کمک نمی باشد. ذکر این نکته ضروری است دشمن ما، ایالات متحده یکی از راهبردهای خود را برای اعمال فشار حداکثری به کشورمان را ترکیبی از چهار اصل یکپارچه سازی»، هوشمندسازی» و تجمیع ظرفیت‌ها» و تعمیم تحریم‌ها» قرار داده است. از اینرو اتحاد کشور در این روزها یک اصل مهم می باشد.
دولت باید در این دوره، میدان برنامه‌ریزی و هدایت امور را بدون هیچگونه ملاحظه‌ای به اقتصاددانان واگذار نماید و فرماندهان این عرصه برای جلوگیری از بوجود آمدن شکاف طبقاتی و تشکیل طبقه جدیدی از رانت خواران تمهیدات لازم را اندیشه کنند.
شاید لازم باشد دولت بدون هراس از بازی‌های ی و نکوهش رقبا اقدام به تهیه برنامه ای فراگیر جهت سهولت دسترسی به کالاهای ضروری برای برخورداری قشر وسیعی از جامعه نماید چراکه هرگونه کمبود این کالاها، موجب کاهش اعتماد بین مردم و کشور می‌گردد. بدون تردید دسترسی آسان و فراهم بودن کالاهای عمومی با توجه به امکانات موجود کار دشواری نیست و تنها لازم است رودبایستی ها کنار گذاشته شود. باید دولت با اعتماد به نفس و بدون لکنت زبان، در خصوص استفاده بی رویه از سرمایه های ملی، گام های عملیاتی بردارد.
از سویی دیگر، مقابله جدی با واردات هرگونه کالاهای تجملاتی و لوکس می‌بایستی در دستور کار قرار گیرد. ذکر این نکته ضروری است که ریچارد نفیو مسئول تیم طراحی تحریم ها علیه ایران در دور دوم ریاست جمهوری باراک اوباما در کتاب هنر تحریم ها، از آزادی صادرات کالاهای لوکس به ایران به عنوان یک راهبرد اساسی با هدف بیشتر نمودن احساس تحریم شدگی در میان اقشار مختلف مردم نام برده است. طبیعی است که هرگونه تصمیم‌گیری در حوزه های ی، نظامی و . می‌بایستی در ذیل این ستاد و به صورت مشترک اخذ شود.
سخن آخر، بررسی تاریخ کشورهای پیشرو و موفق دنیا، نشان می‌دهد که ملت های بزرگ از این دست روزها، در تاریخ خود زیاد دیده‌اند و با صبر و تلاش و استقامت موفق به گذراندن این دوران شده‌اند. قطعاً مردم عزیز کشورمان نیز از این دوران سربلند بیرون خواهند آمد.
یک ,متحده ,دولت ,های ,ایالات ,تحریم ,است که ,ایالات متحده ,در این ,این نکته ,می باشد
درباره این سایت